باز ابن تيميه مى‌گويد: شيعه‌ى متقدم، بر افضليت ابوبكر وعمر اتفاق داشتند.[1] اين سخن نيز از دروغ‌هاى مداوم ابن تيميه است. دلائلى را براى روشن شدن اين نسبت دروغش ذكر مى‌كنيم.

1. سال 36 هجرى وقتى عثمان كشته شد و اميرالمؤمنين عليه السلام قيس بن سعد صحابى بدرى را حاكم مصر قرار دادند، او به مصر رفت ودر اولين خطبه خود به مردم مصر گفت:

... إنا قد بايعنا خير من نعلم بعد محمد نبينا فقوموا أيها الناس فبايعوا على كتاب الله وسنة رسوله ...؛[2] همانا ما به بهترين كسى كه بعد از محمد صلى الله عليه وآله است، بيعت نموديم، پس اى مردم بلندسويد و به كتاب خدا و سنت او بيعت كنيد.

2. ابن حجر مى‌نويسد: وقتى خبر قتل عثمان به كوفه رسيد هاشم بن عتبه صحابى به ابوموسى اشعرى گفت: اى ابوموسى، به بهترين اين امت، عليبن ابى‌طالب بيعت بكن! ابوموسى گفت: شتاب مكن ....[3]

3. ذهبى وابن حجر گفته‌اند: ابوطفيل عامر بن واثله (صحابى) به فضيلت ابوبكر وعمر اعتراف داشت، لكن على را مقدم مى‌داشت و از شيعيان اميرالمؤمنين بود.[4]

4. ابن حزم كه ابن تيميه در رد فضائل اميرالمؤمنين عليه السلام گاهى به دامن او پناه برده است، مى‌گويد:

[1] . منهاج السنة، ج 1، ص 308.

[2] . تاريخ الطبرى، ج 3، ص 551 و ج 5، ص 228؛ الكامل فى التاريخ ابن اثير، ج 3، ص 115؛ تاريخ ابن خلدون، ج 2، ص 167.

[3] . الاصابه ابن حجر، ج 6، ص 405، شرح حال هاشم بن عتبه، رقم 8934.

[4] . الاستيعاب، ج 1، ص 241؛ الاصابه، ج 4، ص 114، رقم 10166.