كل المسلم على المسلم حرام ماله وعرضه ودمه حسب امرئ من الشر أن يحقر أخاه المسلم.[1] تمام وجود هر مسلمانى بر مسلمان ديگر حرام است؛ مالش، ناموسش و ريختن خونش. از بدى براى هر شخصى همين كافى است كه برادر مسلمانش را تحقير نمايد.

البانى، شعيب ارنؤوط وهيثمى سند اين حديث را صحيح دانسته‌اند.

پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمودند:

امرت ان اقاتل الناس حتى يقولوا لا له الا الله فمن قال لا اله الا الله فقد عصم منى نفسه وماله الا بحقه وحسابه على الله رواه عمر وابن عمر عن النبى صلى الله عليه وآله؛[2]

مأمور هستم با مردم بجنگم تا اين‌كه «لا اله الّا الله» بگويند. پس هر كسى «لا اله الّا الله» گفت، جان و مالش از من در امان است، مگر به حقش و حسابش با خداست.

بخارى بعد از روايت اين حديث از ابو هريره مى‌گويد: «اين حديث از عمر وابن عمر نيز روايت شده و او از انس نيز آن را روايت كرده است.» وهيثمى آن را

از ابن عباس، ابوبكر، سمره، انس، سهل بن سعد، جرير، ابومالك، ابن مسعود و نعمان بن بشير روايت كرده واز جابر نيز اين حديث روايت شده است.

پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمودند:

ايما رجل مسلم كفر رجلا مسلما فان كان كما قال والا فقد باء بالكفر؛[3]

[1] . مسند احمد، ج 2، ص 360، ح 8707 و 16062؛ سنن ابى‌داود، ج 2، ص 452، ح 4882؛ مجمع الزوائد، ج 8، ص 185.

[2] . صحيح بخارى، ح 392 و 25 و 1399 و 2946 و 6924 و 7284؛ مجمع الزوائد، ج 1، ص 26 و 27.

[3] . صحيح بخارى، ح 6103 و 6104؛ مسند احمد، ج 2، ص 23 و 60، ح 4687 و 4745 و 5035 و 5077 و 5259 و 5260 و 5914 و 5933 و 6280.