13. خاندان دختر از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله اجازه و خواستگارى كردند كه على با دخترشان ازدواج كند. ب: على از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله اجازه خواست كه با دختر آن‌ها ازدواج كند.

14. فاطمه عليها السلام خبر را به پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله رساند. ب: خبر به پيامبر صلى الله عليه وآله رسيد.

تمام اين اختلافات تنها از يك خبرى است كه از مسور در كتاب‌هاى مذكور وارد شده است.

15. در اين حديث نسبت تناقض‌گويى به پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله داده شده است؛ زيرا مى‌گويند: پيامبر صلى الله عليه وآله فرمودند: من حلالى را حرام نمى‌كنم و حرامى را حلال نمى‌كنم. با اين كه مى‌گويند: حضرت صلى الله عليه وآله فرمودند: پسر ابوطالب نمى‌تواند با وى ازدواج كند مگر اين‌كه دخترم را طلاق دهد. با اين‌كه خداوند متعال ازدواج با چهار زن را حلال و جائز قرار داده است.

مضافاً بر اين مسور مى‌گويد: «وقتى پيامبر صلى الله عليه وآله اين سخنان را مى‌فرمود من محتلم بودم. يعنى او به بلاغت رسيده بوده است. عجب است كه او مدعى است در شش سالگى به بلاغت رسيده است. و اين خود نيز بهرين دليل بر كذب و دروغ بودن اين خبر است؛ زيرا چون او اين خبر را پس از بلوغ بازگو كرده است، با توجه به آن چنين سخنى را گفته است، بدون اين‌كه به ذهنش رسد كه او يك كودك بوده است.

عكرمه نيز اين خبر را به ابن عباس نسبت داده است كه هيثمى سند آن را ضعيف دانسته است.[1] هيثمى به خاطر عبيد الله بن تمام سند آن حديث را تضعيف‌

[1] . مجمع الزوائد هيثمى، ج 9، ص 203.