در قرآن كريم مى فرمايد:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ* وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً وَ كُنْتُمْ عَلى‌ شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْها كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ؛[1] اى كسانى كه ايمان آورديد! از خداوند به حق بترسيد و جز مسلمان نميريد. و همگى با هم به ريسمان خدا چنگ زده و پراكنده نشويد. هميشه نعمت خدا بر خود را به ياد داشته باشيد كه وقتى با هم دشمن بوديد خدا بين قلب‌هايتان الفت و همدلى ايجاد نمود و آن‌گاه به نعمت او برادر گشتيد. (فراموش نكنيد كه) شما (قبل از اين) نزديك بر پرتگاه آتش قرار داشتيد و آن‌گاه اين خدا بود كه شمارا نجات بخشيد. خدا همين‌گونه برايتان نشانه‌هايش را روشن مى‌كند تا شايد هدايت يابيد!.

بارزترين شكل وحدت و يكپارچگى مسلمانان را مى‌توان در نخستين جامعه‌اى اسلامى در مدينه منوره كه به دست مبارك پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله پايگذارى گرديد مشاهده نمود. در آن جامعه جايز نبود هيچ مسلمانى به جان ومال برادر مسلمان ديگرش به ناحق تجاوز نمايد. اصلًا بر اساس تعلمات اسلام مال، ناموس وجان هر مسلمانى بر مسلمان ديگر محترم است. در روايتى پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله مى‌فرمايند:

[1] . سوره آل عمران، آيه 102 و 103.