بود كه دهقانان پراكنده و متفرق و برخى كادرهاى محلى همفكر در استان‌هاى آنوهى و سيچوان با مساعدت‌هاى تلويحى اصلاح‌طلبان در پكن، اشتراك‌زدايى را در مناطق روستايى آغاز كردند. آخر الامر در دسامبر 1978 بود كه حزب كمونيست چين اصلاحات فراگير و همه‌جانبه‌اى را با هدايت دنگ شيائوپينگ كه يكى از رهبران واقع‌بين‌تر حزب بود، آغاز كرد. سومين مجمع عمومى در يازدهمين كميته مركزى حزب تصميم گرفت يك سلسله اصلاحات را به مورد اجرا درآورد و بدين ترتيب، برنامه اصلاحات چين رسما آغاز شد؛ اصلاحاتى كه هنوز هم در آخرين روزهاى قرن بيستم، ادامه دارد.

بعد از 1978، برنامه عملى جديد دنگ شيائوپينگ موسوم به «واقعيت‌گرايى در عمل»[1] رسما به عنوان ايدئولوژى جديد حزب برگزيده شد. در سال 1992، دنگ شيائوپينگ، آشكارا آغاز به كار برنامه خود را در جهت ترويج يك «اقتصاد بازارى سوسياليستى» اعلام كرد و براى اين منظور با يك زبان بسيار كلاسيك چينى اعلاميه‌اى صادر كرد كه در آن فقط با عوض كردن عناوين و الفاظ، نظر خود را بيان كرد:

«برنامه‌ريزى بيشتر يا بازار بيشتر آنچنان تفاوتى با هم ندارند كه بتوان براساس آنها سوسياليزم را از نظام سرمايه‌دارى بازشناخت. برنامه‌ريزى براى اقتصاد، هرگز معادل سوسياليزم نيست، چرا كه در نظام سرمايه‌دارى هم برنامه‌ريزى وجود دارد؛ اقتصاد بازارى را هم نمى‌توان معادل سرمايه‌دارى دانست، زيرا سوسياليزم هم اقتصاد دارد.

برنامه‌ريزى و بازار چيزى بيش از دو ابزار اقتصادى نيستند.»(Deng 2991 ,752) .

بدين ترتيب، «محور كارى» حزب كمونيست و جمهورى خلق چين از «مبارزه طبقاتى» به «سازندگى اقتصادى» تبديل گرديد. اصلاحات اقتصادى، كه از كانال اين «محور كارى» جديد هدايت مى‌شد، با گرايش به سمت بازار آغاز به كار كرد. ديرى نپاييد كه اكثر نهاهاى ايذايى سياسى سابق، از جمله «نهضت ضد راستگرايى» 1957 واژگون و احكامشان ملغى گرديد. لحظه آزمايش كه به تعبير خود دنگ شيائوپينگ «عبور از رودخانه با روى هم چيدن سنگ‌ها» بود فرارسيد. تعصباتى كه قرن‌ها عليه‌

[1] .Seeking truth from the practice