بر سر موضوع كشاورزى متوقف گرديد و اين يك شكست براى گات ارزيابى شد.

در حقيقت، برنامه كارى كه وزار در مورد ان توافق كردند، مبناى دستور جلسه مذاكرات دور اروگوئه قرار گرفت.

با وجود اين، پيگيرى‌ها، تبيين موضوع‌ها و اجماع براى قبول آغاز دور جديد توسط وزرا چهار سال به طول انجاميد و در سپتامبر 1986 آنان در پونتادل استه‌[1] اروگوئه گردهم آمدند. دستور جلسه مذاكرات در واقع همه مووضعات مهم در سياستهاى تجارى بود. گفتگوها در پى اين بود كه سيستم تجارى را به حوزه‌هايمتعدد جديد خصوصا تجارت خدمات و دارايى فكرى توسعه دهد و تجارت در بخشهاى حساس كشاورزى و منسوجات را اصلاح كند. تمام ماده‌هاى اوليه گات براى بازنگرى در دستور قرار گرفت. اين بزرگترين دستور مذاكرات تجارى بود كه تا آن زمان مورد قبول قرار گرفته بود و وزرا براى تكميل آن چهار سال مهلت در نظر گرفتند.

دو سال بعد، در دسامبر 1988، وزرا براى ارزيابى نيمى از دور اروگوئه و بررسى پيشرفت كار، دوباره در مونترال كانادا گردهم آمدند. هدف اين بود كه دستور جلسه را براى دو سال باقيمانده تبيين كنند اما گفتگوها به بن‌بست منتهى شد و به صورت لاينحل درآمد تا اينكه مسئولين رسمى در ماه آوريل سال بعد به آآرامى و بدون سروصدا در ژنو ديدار كردند.

على رغم وجود مشكلات، وزرا طى اجلاس مونترال، در زمينه مجموعه نتايج اوليه تواق كردند كه شامل برخى امتيازات در مورد دسترسى به بازار محصولات گرمسيرى به منظور كمك به كشورهاى در حال توسعه و ايجاد سيستم حل‌وفصل اختلافات كارا و نيز مكانيسم بررسى سياست تجارى بود كه براى اولين‌بار سياستها و رويه‌هاى تجارى اعضاى گات به صورت جامع، سيستماتيك و منظم بازنگرى مى‌شد. قرار بود اين دور از مذاكره موقعى كه ماه دسامبر 1990 وزرا بار ديگر در بروكسل با يكديگر ديدار كردند، خاتمه يابد. اما آنان در مورد چگونگى اصلاح تجارت محصولات كشاورزى به توافق نرسيدند و تصميم گرفتند كه به گفتگوها ادامه دهند. بدين ترتيب، دور اروگوئه وارد

[1] (*)Punta del Este