4- سياستهاى خاص‌

وظايف اصلى‌WTO انجام مذاكرات تجارى و اجراى مقررات تجارى چند جانبه (شامل حل اختلاف) است. تمركز عمده بر چهار سياست اصلى است كه از اين وظايف حمايت مى‌كنند:

* كمك به اقتصادهاى در حال توسعه و در حال گذار؛* كمك ويژه براى افزايش صادرات؛

* همكارى در سياستگذارى اقتصادى در سطح جهانى؛

* اطلاع‌رسانى، موقعى كه اعضا تدابير جديد تجارى ارائه مى‌كنند يا تدابير قديمى را تغيير مى‌دهند.

كمك به اقتصادهاى در حال توسعه و در حال گذار

كشورهاى در حال توسعه 3/ 4 كل اعضاى سازمان تجارت جهانى را تشكيل مى‌دهند.

اين كشورها به همراه كشورهاى در حال گذار كه به دنبال اقتصاد بازار هستند، انتظار دارند نقش مهم و روزافزونى درWTO ايفا نمايند. همان‌طور كه تعداد اعضا افزايش مى‌يابد، توجه به نيازهاى خاص و مشكلات اقتصادى كشورهاى در حال توسعه و در حال گذار نيز زياد مى‌شود. دبيرخانه سازمان تجارت جهانى برنامه‌هاى متعددى را براى نحوه كار سيستم و كمك به آموزش مقامات دولتى و مذاكره‌كنندگان تدوين كرده است كه در ژنو يا در كشورهاى ذى ربط به اجرا درمى‌آيند. تعدادى از اين برنامه‌ها به صورت مشترك با ساير سازمانهاى بين‌المللى يا به شكل دوره‌هاى آموزشى هستند. در پاره‌اى موارد نيز ممكن است كمكهاى خاص ارائه شود.

موضوع مورد بحث مى‌تواند كمك براى انجام مذاكرات الحاق به‌WTO و اجراى تعهدات سازمان تجارت جهانى تا هدايت براى مشاركت مؤثر در مذاكرات چند جانبه را دربرگيرد. به كشورهاى در حال توسعه، خصوصا كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى، با ارائه داده‌هاى تعرفه و تجارت مربوط به منافع صادراتى آنها و نيز اطلاعات مربوط به شركت در نهادهاى‌WTO كمك مى‌شود. دوره‌هاى آموزشى در ژنو سه‌بار در سال‌