شد و سپس عازم نجف اشرف گرديد، مقام علمى او را مى‌توان از بيان مرحوم شيخ انصارى «ره» به خوبى فهميد آنجا كه مى‌فرمايد: تنها من با 3 نفر مباحثه مى‌كنم‌

1- ميرزاى شيرازى‌

2- آقا بزرگ تهرانى‌

3- ميرزاى رشتى.

مرحوم ميرزاى رشتى املشى در نجف اشرف از محضر مرحوم شيخ محمد حسن نجفى صاحب جواهر و شيخ الفقهاء مرتضى انصارى «ره» بهره‌مند شده تا حدى كه او را قرّة العين شيخ انصارى ناميده‌اند.

شيخ بهاء الدين املشى در كتاب گوشه‌هائى از تاريخ گيلان مى‌نويسد:

مرحوم ميرزاى رشتى با تمام معلوماتى كه از محضر ايروانى و صاحب جواهر و شيخ مرتضى انصارى كسب كرده بود و از هر جهت غنى به نظر مى‌رسيد. ولى هميشه از مطرح كردن خود به‌عنوان مرجع شيعه ابا مى‌نمود و مى‌فرمود: من لايق اين معنا نيستم كه در اين سنگر خطير قرار گيرم و وظائف مرجعيت را بر دوش بگيرم.

بعد از رحلت مرحوم شيخ مرتضى انصارى «ره» جمع كثيرى از فقهاء و گروهى از مردم، خواستار مرجعيت و زعامت او گرديدند ولى از شدّت ورع و تقوا هرگز راضى نشد كه احدى از وى تقليد نمايد و حتى وجوهات شرعيه را نيز احتياط مى‌نمود و نمى‌پذيرفت.

معارف الرجال في تراجم العلماء و الأدباء مى‌نويسد: