است که همواره سفارش ايشان را مي‌کرد تا آن حدّ که ما گمان برديم به زودي حقّي در ارث براي آنان قرار خواهد داد.

13- وَ اللهَ اللهَ فِي الْقُرْآنِ لَا يَسْبِقُكُمْ بِالْعَمَلِ بِهِ غَيْرُكُمْ؛ خدا را در نظر بگيريد، خدا را در نظر گيريد، در مورد قرآن، تا در عمل به آن ديگران بر شما پيشي نگيرند.

14- وَ اللهَ اللهَ فِي الصَّلَاةِ فَإِنَّهَا عَمُودُ دِينِكُمْ؛ از خشم خدا حذر کنيد، از خشم خدا حذر کنيد، درباره نماز که به راستي نماز ستون دين تان است.

15- وَ اللهَ اللهَ فِي بَيْتِ رَبِّكُمْ لَا تُخَلُّوهُ مَا بَقِيتُمْ فَإِنَّهُ إِنْ تُرِكَ لَمْ تُنَاظَرُوا؛ از ناخشنودي خدا بپرهيزيد، از ناخشنودي خدا بپرهيزيد، درباره خانه پروردگارتان (يعني مکّه) که تا باقي هستيد آن را خالي مگذاريد، پس همانا اگر رفتن به آن ترک شود، خداوند از روي رحمت به شما نظر نمي‌کند.

16- وَ اللهَ اللهَ فِي الْجِهَادِ بِأَمْوَالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ أَلْسِنَتِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ؛ از خشم خدا حذر کنيد، از خشم خدا حذر کنيد، در مورد جهاد در راه خدا با مال‌ها و جان‌ها و زبان‌هايتان.

17- وَ عَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ؛ برشما باد(بر شما لازم است) رعايت پيوندِ خويشاوندي و دوستي.

18- وَ التَّبَاذُلِ؛ و مداومت در بذل و بخشش.

19- وَ إِيَّاكُمْ وَ التَّدَابُرَ؛ زنهار از پشت کردن به يکديگر.

20- وَ التَّقَاطُعَ؛ و جدا شدن از همديگر.