حديث هفتم: امام باقر عليه‌السلام فرمود: خداوند ملائکه‌اي دارد که موکل به روزه‌داران هستند و براي آنان در هر روز ماه رمضان تا آخر ماه رمضان طلب آمرزش مي‌کنند و هر شب، وقت افطار روزه‌داران را ندا مي‌کنند که اي بندگان خدا بشارت باد شما را که گرسنگي کمي تحمل کرديد و سيري بسيار در پيش داريد و چون شب آخر ماه رمضان فرا رسد، روزه‌داران را ندا مي‌کنند که اي بندگان بشارت باد شما را که خداوند گناهان شما را آمرزيد و توبه شما را قبول کرد؛ ببينيد در آينده چگونه عمل خواهيد کرد.[1]

حديث هشتم: رسول گرامي اسلام صلي‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: بدانيد ماه رمضان، ماه بزرگي است:

1.     خداوند حسنات و نيکي‌ها را در اين ماه مضاعف مي‌کند (چند برابر).

2.     گناهان و بدي ها را محو مي‌فرمايد.

3.     درجات روزه‌داران را بالا مي‌برد.

4.     هر کس در اين ماه رمضان صدقه‌اي دهد،خداونداو را مي‌آمرزد.

5.     هرکس به مملوکان و کارگران خود احسان کند، پروردگارش او را مي‌آمرزد.

6.     هر کس خوش‌رفتاري و خوش‌اخلاقي کند، خداوند او را مي‌آمرزد.

7.     هر کس خشم خود را فرو برد، خداوند او را مي‌آمرزد.

8.     هرکس صله رحم کند، خدا او را مي‌آمرزد.

[1] . وسائل الشيعه، ج7 ، ص 176 ؛ تفسير کوثر، ص 455.