اهميت ماه رمضان

رمضان درمکتب پيامبرn؛ماه ضيافت خداست،دراين مهماني بزرگ الهي ميزبان خداوند است، و بندگان مؤمن او مهمان اين دعوت الهي، و رياضت و زهد و مجاهدۀ نفساني و تقوا وسائل پذيرايي آن.

و اين سخن از پيام‌آور مکتب الهي است که: «دُعيتُمْ اِليٰ ضيافَةِ اللهِ» رمضان ماهي است که شما را در آن بسوي ضيافت خدا خوانده‌اند و شما در آن از اهل کرامت خدا گرديده‌ايد.

لذا يکي از تفاوت هاي عمدۀ ضيافت الهي، با ضيافت مردمي در اين است که در ضيافتي که از جانب مردم صورت مي‌گيرد. محور، دعوت بسوي طعام است و بهره بردن از آنچه هست.

اما در ضيافت الهي، محور؛ تقوي و رياضت و مبارزه نفساني با شهوات و اميال شيطاني است.

که از جمله ويژگي هاي آن، بودن و نخوردن و قدرت داشتن و گناه نکردن و بر خواهش هاي دل «نه» گفتن است.

که، تسلّط بر نفس را تقويت مي‌کند و بدون اين هم، نمي‌توان به وارستگي از خود و رسيدن به مقام قرب الي الله رسيد.

آري رمضان، ماه قرب است. ماه گريز از خويشتنِ خويش و التجاء به پروردگار.