روزه بگيرند، اين تکرار براي تأکيد است؛چون با توجه به فوائدي که براي روزه و امتيازاتي که براي ماه رمضان گفته شد، ممکن بود کساني به خاطر درک اين فضيلت، باز در حال بيماري و سفر هم روزه مي‌گرفتند، لذا يکبار ديگر به آن ها يادآوري مي‌شود که مريض و مسافر بايد روزۀ خود را بخورند و در روزهاي ديگري آن را قضا کنند،چون خداوند مي‌خواهد کار را بر مردم آسان کند و سخت گيري نباشد.

در پايان، آيه شريفه به سه مطلب اشاره مي‌کند و اشعار مي‌دارد که خداوند احکام روزه را براي شما بيان نمود تا شما چند کار را انجام دهيد:[1]

نخست:اينکه تعداد روزهاي،روزه‌داري را تکميل کنيد و اگر به علت بيماري و سفر،روزۀ خود را خورده‌ايد، به تعداد آن روزها، در ايام ديگر، روزه بگيرد.

دوم: خدا را به خاطر اين هدايتي که کرد، تکبير بگوييد و بزرگ بداريد و شايد اين، اشاره به تکبيرهاي نماز عيد فطر باشد که پس از پايان ماه رمضان خوانده مي‌شود و نيز تکبيرهايي که مستحب است بعد از نمازهاي واجب در روزه عيد فطر گفته شود.

سوم: اينکه خدا را سپاسگزار باشيد، که اين حکم مهم را به شما بيان کرد و

[1] . تفسير کوثر، ج1 ، ص 454.