آزبرن

آزْبِرن [āzbern]، تـامِـس مـات (1859 - 1926م \ 1238-1305ش)، کیفرشناس آمریکایی که برنامه‌های ابداعی‌اش در زمینۀ خودیاری زندانیان از طریق «انجمنهای رفاه متقابل» به‌صورت سرمشقی برای برنامه‌های بشر دوستانۀ کیفرشناسان بعدی درآمد.

آزبرن دو دوره در هیئت نظارت بر آموزش و پرورش اُبِرن خدمت کرد و در 1903م یک دوره شهردار همانجا شد. در 1913م به ریاست «کمیسیون اصلاح زندانها»ی ایالت نیویورک برگزیده شد و تصمیم گرفت مدت یک هفته را با نام «تام براون» در زندان اُبرن بگذراند تا اطلاعات دست اولی دربارۀ وضع زندان به دست آورد. از آن پس متقاعد شد که به قول گلادِستون سیاستمدار انگلیسی «تنها آزادی است که انسانها را شایستۀ آزادی می‌سازد». او «انجمن رفاه متقابل» زندانیان ابرن را بنیاد نهاد، انجمنی که مسئولیتهایی از قبیل تشکیل کمیته‌هایی برای محاکمۀ اخلال‌کنندگان در قوانین زندان و برنامه‌ریزی فعالیتهای تفریحی را برعهده داشت.
آزبرن از 1914 تا 1916م رئیس زندان ایالتی سینگ سینگ (اینک «مرکز اصلاحی اُسِنینگ») در اسنینگ ایالت نیویورک، و از 1917 تا 1920م فرمانده زندان نیروی دریایی پُرتسمِث در نیوهَمپشِر بود و در هر دو جا «انجمن رفاه متقابل» به وجود آورد. دوران مدیریت او در سینگ سینگ بسیار پر حادثه بود و اوج این حادثه‌ها هنگامی بود که هیئت منصفۀ تحقیق شهرستان وِستچِستِر او را به شهادت دروغ و قصور در انجام وظیفه متهم کرد، ولی این اتهامات مردود اعلام شدند. آزبرن کتابهای زیادی دربارۀ کیفرشناسی نوشت و انجمنی برای انتشار اطلاعات کیفری تأسیس کرد. (100)