اَدْهَمِ کاشانی [adham-e kāšānī]، میرزا ابـراهیـم (مق 969ق/1562م)، شاعر شیعیمذهب. موطن او کاشان است. از تاریخ ولادت او آگاهی دردست نیست. گفتهاند که در مذهب تشیع تعصب بسیار داشت. وی غالباً در سیر و سفر بود و بیشتر روزگار خود را دربغدادوتبریزسپری کرد. در تبریز در پی ماجرایی عشقی کشته شد. ادهم گرچه درسرودن شعر درقالبهایمختلف،بهویژه غزل توانا بود، اما بیشتر اشعار وی در قالب رباعی است. نسخهای از دیوان اشعاراودرکتابخانۀبنیادخاورشناسیفرهنگستانتفلیسموجوداست.*
مآخذ
آذر بیگدلی، لطفعلی، آتشکده، بمبئی، 1277ق؛ خلیل، علی ابراهیم خان، صحف ابراهیم، به کوشش عابد رضا بیدار، پتنه، 1981م؛ دانش پژوه، محمدتقی، نسخههای خطی در کتابخانههای اتحاد جماهیر شوروی، تهران، 1358ش؛ زنوزی، محمدحسن، ریاضالجنة، نسخۀ خطی کتابخانۀ ملی تبریز، شم 3578؛ سام میرزا صفوی، تحفۀ سامی، به کوشش رکنالدین همایون فرخ، تهران، 1347ش؛ کاشانی، تقیالدین، خلاصة الاشعار و زبدة الافکار، نسخۀ خطی کتابخانۀ مجلس شورا، شم 334.