اشپیلهاگن

اشپیلهاگن \ešpīlhāgen\، فریدریش فون (1829-1911 م / 1244- 1329 ق)، نویسندۀ مردم‌پسند آلمانی. آثار او نمایندۀ داستان اجتماعی در آلمان ‌دانسته شده است. او همچنین از مدافعان فعال مردم‌سالاری بود.
اشپیلهاگن در شهر ماگِدبورگ زاده شد. پس از تحصیل در دانشگاه، در دبیرستانی در لایپزیگ به تدریس پرداخت، اما از 1854 م وقت خود را یک‌سره صرف ادبیات کرد. او از 1878 تا 1884 م سردبیر نشریه‌ای بود و در کنار آن به بازیگری در تئاتر و فعالیت در جنبشهای مردم‌سالارانه می‌پرداخت.
داستان بلند اشپیلهاگن با نام «سرشتهای مسئله‌انگیز» (1861 م، 4 ج)، با موفقیت بسیار روبه‌رو شد و یکی از بهترین آثار آن زمان به ‌شمار آمد. آرمانهای مردم‌سالارانۀ جامعه و حکومت از یک‌سو، و سردرگمیهای زندگی اجتماعی از سوی دیگر، قهرمان این داستان را بر سر دوراهی قرار می‌دهند. پس از این داستان، 3 داستان بلند دیگر از او منتشر شد که از میان آنها، «آغاز توفان» (1877 م، 3 ج) اثری نیرومند در گونۀ ادبیِ رُمانس به شمار می‌رود. در این داستان، از توفانی که در 1872 م کرانه‌های دریای بالتیک را زیر آب برد، به‌منزلۀ نمادی اغراق‌آمیز از توفان اقتصادی برلین در همان سال استفاده شده است. سالهای 1860 تا 1876 م را پربارترین دوران نویسندگی او دانسته‌اند.
اشپیلهاگن افزون بر داستان، آثار دیگری نیز پدید آورد: «عشق برای عشق» (1875 م) و «هانس و گرته» (1868 م) ازجمله نمایشنامه‌های او ست. نوشته‌های نظری وی دربارۀ فنون داستان و نمایشنامه‌نویسی و حماسه نیز دارای اهمیت است. زندگی‌نامۀ خودنوشت او در 1890 م انتشار یافت.

مآخذ

Britannica, 2010;
Columbia, 6th edition;
Encarta, 2009.

بخش ادبیات جهان