اریباسیوس

اُریباسیوس [orībāsiyos] (325-403 ق‌م)، پزشک یونانی. وی شاگرد زنون قبرسی بود. یولیانوس که در آن زمان در روم شرقی مطرود شده بود، او را با خود به سرزمین گُل برد و هنگامی که امپراتور شد، او را کوایْستُر (مباشر و خزانه‌دار) قسطنطنیه ساخت.
پس‌از مرگ یولیانوس، اریباسیوس به‌سبب غضب و بی‌مهری والنتینیانوس و والِنس تبعید شد؛ ولی در تبعید چنان شهرتی کسب کرد که این دو امپراتور او را بازگرداندند. یک دائرة‌المعارف پزشکی به نام «مجموعۀ مهارتهای پزشکی»،
«چکیده» که خلاصۀ اثر قبلی است، و «داروهایی که ساختنشان آسان است» از آثار متعدد اوست. اریباسیوس به اشتباه، نویسندۀ «تفسیری بر کلمات قصارِ بقراط» که در 1533م به زبان لاتینی و در پاریس چاپ شد، شمرده شده است. کشف غدد بزاقی را هم به او نسبت می‌دهند. (211)