responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دانشنامه ایران نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 1179

آراکان


نویسنده (ها) :

آخرین بروز رسانی :
شنبه 30 آذر 1398
تاریخچه مقاله

آراکان [ārākān]، منطقه‌ای ساحلی در بخش جنوبی میانمار (برمه) که با جهتی شمالی ـ جنوبی، به صورت نواری باریک در طول ساحل شرقی خلیج بنگال، از خورِ ناف واقع در مـرز ناحیـۀ مـرتفع چیتـا گُنـگ (در شمـال) تا رودخـانۀ گوا (در جنوب)‌ امتـداد دارد. این‌ منطقـه حدود‌640 کمـ‌ طول دارد و عریض‌ترین بخش آن 145 کم‌ـ است. آراکان یوما، رشته کوهی که مرز شرقی منطقه را تشکیل می‌دهد، آن را از بقیۀ نواحی جنوبی میانمار جدا می‌سازد. چندین جزیرۀ نسبتاً بزرگ، از جمله چِدوبه و رامْری در نزدیکی بخش ساحلی منطقه قرار دارند و رودخانه‌های اصلی آن عبارت‌اند از ناف، مایو، کالادان، و لِمرو.
تنها 10/ 1 از اراضیِ عموماً مرتفع این منطقه زیر کشت است. در نواحی دلتایی که قسمت اعظم جمعیت را در خود جای داده است، برنج محصول عمده به شمار می‌رود. میوه، فلفل و توتون از دیگر محصولات منطقه است. در نواحی مرتفع، قسمتهای زیادی از پوشش گیاهی طبیعی (جنگلهای همیشه سبز) به واسطۀ تغییر کاربری و تبدیل به اراضی زراعی از بین رفته، جای خود را به نیزارهای بی‌ثمر خیزران داده است. شهرهای اصلی منطقه در بخش ساحلی قرار دارند و از جملۀ آنها سیتْوه (اَکیاب)، سَندُوِی، کیائوکْپیا و تائونْگوپ را می‌توان نام برد.
منطقۀ آراکان که تا مدتها تنها از طریق دریا قابل دسترسی بود، در حال حاضر از طریق هوا و زمین به دیگر قسمتهای کشور متصل است. (105)

نام کتاب : دانشنامه ایران نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 1179
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست