يكى از نجفى‌ها در پاسخ او بطور شوخى گفت: خداوند هم مى‌فرمايد: «يَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَنِي كُنْتُ تُراباً» آرى عناصر در نزد قدماء چهار قسم بيشتر نبود، اما امروز عناصرى كه از وى اجسام جامده و يا مركبه و سائله و يا گاز مركب مى‌شوند بيش از هفتاد نوع هستند، اكثر عناصر كيميائى كه زمين از آنها تكوين پيدا مى‌كند، مخصوصا اراضى زراعتى عبارتند از:

آزوت سليس، اكسيژن، كربن و غير از اينها، اين عناصر به جهت اختلاف زمين‌ها با يكديگر تفاوت پيدا مى‌كنند و در نزد دانشمندان به عنوان عناصر غالب معرفى شده و به صورت‌هاى شن و ريگ و خاك ديده مى‌شوند:

همانگونه كه خاك از عناصر مختلف مركب گرديده، آب و هوا هم از دو عنصر كه اكسيژن و هيدروژن باشند مركب شده و به نسبت و اندازه معينى در آن دو تركيب يافته‌اند، اجسام انسان و حيوان و نباتات نيز به همين صورت مى‌باشند، هر كدام از اين عناصر خود مزيت و اختصاصى دارد كه به بعض ديگرى ارتباط ندارند، تمام اين مطالب و موضوعات در علوم طبيعى تشريح شده و در اين رساله مختصر جاى بحث آنها نيست، هر كس طالب تفصيل است به كتب مربوطه مراجعه كند.

يكى از مسائل مهمه زمين كه افكار علماء و دانشمندان‌