وسوسه‌هاى مادى كه در نفوذ و نيل به هدف‌ها به يارى‌اش مى‌شتابند و قدرت اقتصادى كه به حمايت و پشتيبانى از آن مى‌پردازند؛

3. بنيان‌گذارى تشكيلات انقلاب اسلامى كه جهشى كيفى در تاريخ نهضت‌هاى اسلامى شيعيان به شمار مى‌رود؛

4. بنيان‌گذارى دستگاه مرجعيت عالى با استفاده از طرح مرجعيت صالح، مدت تصدى مرجعيت از سوى ايشان از ده سال فراتر نرفت و از اين مدت نيز تنها در مدت پنج ساله پيش از شهادت بود كه مرجعيت آن بزرگوار فراگير شد. لذا دستگاه مرجعيت صالح در آن سال‌ها نيز آن چنان گسترش نيافت كه امكان پرداختن به تمام هدف‌هايى كه براى اين نهاد در نظر گرفته بود بيابد. از جمله علل اين امر وجود مرجعيت‌هاى رقيب و ريشه‌دار، عام و پر سابقه بود كه البته مانع از گسترش مرجعيت عام و اعلاى ايشان مى‌شد. علاوه بر اين اقدامات و فعاليت‌هاى رژيم بعث حاكم بر عراق و فشارهاى گوناگون و كوشش‌هاى كنترلى و ممانعت از گسترش اين مرجعيت در ميان امت (از جمله دستگيرى و زندان كردن نمايندگان ايشان در شهرها و تشديد پيگرد عليه كسانى كه با دستگاه مرجعيت معظم له همكارى با پيوند داشتند و ...) به اين محدوديت و عدم انتشار مرجعيت، دامن مى‌زد؛

5. آغازگرى انقلاب اسلامى در عراق و رهبرى آن و پس از آن ارائه تضمين‌هاى لازم براى تداوم و استمرار آن از طريق مقاومت قهرمانانه در برابر ستمگران تا لحظه شهادت.