نام کتاب : شعائر حسينى نویسنده : تبريزى، جعفر جلد : 1 صفحه : 484
(وقف) سؤال
مىشود، امام عليه السلام فرمودند: اگر بين مردم مشهور باشد كه اين زمين وقف است،
خريد آن جايز نيست، و آن را پس بدهد، و از اين قبيل است حدود منى و مشعر، (كه با
شهرت ثابت مىشود)، و همچنين مقابر، ممكن است كسى دويست سال پيش در جايى دفن شده
باشد، والان كسى نباشد كه خود، محل دفن وى را در اين مكان ديده باشد، اما بين مردم
مشهور باشد كه در اين مكان دفن شده است، اين شهرت كافى است. و از اين روست مقام و
مزار حضرت رقيه بنت الحسين عليها السلام، كه از اول مشهور بود، گويا سيدالشهدا،
امام حسين عليه السلام نشانى را از خود در شام به يادگارى سپرده است تا فردا كسانى
پيدا نشوند كه به انكار اسارت خاندان طهارت عليهم السلام و حوادث آن پردازند. اين
دختر خردسال گواه بزرگى است بر اينكه در ميان اسيران حتى دختران خردسال نيز
بودهاند، ما ملتزم به اين هستيم كه بر دفن حضرت رقيه در اين مكان، شهرت قائم است،
حضرت، در اين مكان جان سپرده و دفن شده است. ما به زيارتش شتافتيم، و احترام او را
بايد پاس داشت؛ يعنى نگوييد كه رقيه دختر خردسال بوده، پس زيارتش چه فضيلتى دارد!
على اصغر عليه السلام كه كودك شيرخوارى بود، داراى آن مقامى است كه روبهروى حضرت
سيدالشهدا عليه السلام در كربلا دفن گرديد، گفتهاند كه دفن وى در اين مكان نشان
از آن دارد كه در روز حشر، سيدالشهدا، امام حسين عليه السلام اين كودك خردسال را
به دست گرفته و نشان خواهد داد. دفن رقيه، طفل خردسال در شام، گواه بزرگ و نشان
قوى از اسارت خاندان طهارت، و ستم
نام کتاب : شعائر حسينى نویسنده : تبريزى، جعفر جلد : 1 صفحه : 484