گريه بر مظلوميت سيدالشهدا عليه السلام‌

ميرزاى تبريزى قدس سره و گريه‌ى شديد بر مظلوميت امام حسين عليه السلام‌

با فرا رسيدن ماه حزن و اندوه، ماه محرم، فقيه مقدس، ميرزا جواد تبريزى قدس سره ضمن برگزارى مراسم عزادارى، جامه‌ى سياه به تن مى‌كردند و هيئت عزا به خود مى‌گرفتند، به نحوى كه با نگاه به مرحوم ميرزا قدس سره مى‌توانستيم متوجه ايام حزن شويم. ايشان ماه محرم را با غم و اندوه شروع مى‌كردند و وقت روضه خوانى مانند باران اشك مى‌ريختند و به منبرى‌ها مى‌گفتند: «زياد روضه بخوانيد!» مرحوم ميرزا قدس سره در مجلس عزادارى و در هنگام روضه از خود بيخود مى‌شدند و با شدت شروع به گريه مى‌كردند؛ به طورى كه اطرافيان خود را تحت تأثير قرار مى‌دادند وهر كسى ايشان را با اين هيئت مى‌ديد، عاشقانه مى‌سوخت و هرگاه به ايشان مى‌گفتند: آقا! كمى مواظب خود باشيد، اين قدر بى‌تابى نكنيد، براى حالتان مناسب نيست! مى‌فرمود: «اين اشك‌ها براى قبر و قيامتم است، مى‌خواهم اسمم جزء عزاداران اهل بيت عليهم السلام و سيدالشهداء (امام حسين عليه السلام) ثبت شود.» و او علاوه بر اينكه تلاش مى‌كرد كه آخرت خودش مملو از حسنات باشد، ديگران را نيز آموزش مى‌داد كه چگونه به درگاه اهل بيت عليهم السلام ابراز ارادت كنند. هركس به آن صورت نورانى نظر مى‌كرد، نايافته‌هاى خود را مى‌يافت و مى‌فهميد كه چگونه بايد محبت و علاقه‌ى خود را به اهل بيت عليهم السلام ابراز