نام کتاب : شعائر حسينى نویسنده : تبريزى، جعفر جلد : 1 صفحه : 351
بَنُونَ»[1]. ايشان به تمام معنا عزادار اهل بيت عليهم
السلام بود و در هر مناسبت مجلس عزادارى به پا مىكردند، خود در آن مجلس شركت كرده
و مثل باران گريه مىكردند و واقعاً مجالس عزادارى مرحوم ميرزا قدس سره منحصر به
خودشان بود و نگاه به ايشان، در انسان انقلاب ايجاد مىكرد. ايشان هرگاه كسى را
مىديدند كه عازم عتبات مقدسه است و يا از سفر عتبات مقدسه برگشته است، سخت تحت
تأثير قرار مىگرفتند و مىفرمودند: خوشا به حال شما كه مؤمن سيد الشهدا هستيد!
امام حسين عليه السلام را زيارت كنيد، زيارتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله،
صديقهى شهيده عليها السلام و ائمه بر زائر آن دعا كردند و همچنين ملائك حافين حول
مرقد مطهر سيدالشهدا عليه السلام دعاگوى زوار هستند.[2]
[2]. عن معاوية بن وَهب، عن أبي عبداللَّه عليه
السلام قال: قال لي: يا معاويةُ لا تَدع زيارة الحسين عليه السلام لخوفٍ، فإنّ مَن
تركه رأى مِن الحسرة ما يتمنّى إنّ قبره كان عنده، أما تحبُّ أن يرى اللَّه شخصك
وسوادك فيمن يدعو له رسول اللَّه صلى الله عليه و آله وعليّ و فاطمةُ والائمَّة
عليهم السلام؟
أما تحبُّ أن تكونَ ممّن ينقلب
بالمغفرة لما مضى ويغفر لك ذنوب سبعين سَنة؟! أما تحبُّ أن تكون ممّن يخرج مِن
الدُّنيا وليس عليه ذنبٌ تتبع به؟! أما تحبّ أن تكون غداً ممّن يصافِحُه رسول
اللَّه صلى الله عليه و آله؛[ كامل الزيارات، ص 230، باب 40، ح 338؛ بحارالانوار،
ج 98، ص 53] معاوية بن وهب گفت، امام صادق عليه السلام به من فرمودند:
اى معاوية! به خاطر ترس و خوف،
زيارت امام حسين عليه السلام را ترك مكن؛ زيرا كسى كه آن را ترك كند چنان حسرتى
بخورد كه آرزو كند قبر آن حضرت نزدش باشد و بتواند زياد به زيارتش برود. آيا دوست
دارى كه خدا تو را در زمرهى كسانى ببيند كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله و
حضرات على، فاطمه و.
نام کتاب : شعائر حسينى نویسنده : تبريزى، جعفر جلد : 1 صفحه : 351