ياد مى‌دادند و اين برخورد آن قدر جذاب بود كه تأثير عملى بر شاگردان مى‌گذاشت. ايشان دوست داشتند طلاب در مقابل نام اهل بيت عليهم السلام با تواضع و فروتنى كامل، بهترين الفاظ و القاب را به كار ببرند و با عرض ادب و اخلاص، ارادت خود را به آن خاندان ابراز دارند و در مقابل آن بزرگواران خود را هيچ حساب نكنند و درصدد آن باشند كه همواره از مقام شامخ اهل بيت عليهم السلام دفاع كنند و به مردم ياد دهند كه شأن و منزلت اهل بيت عليهم السلام به حدى است كه رضاى خدا تحقق نمى‌يابد مگر به رضايت آنان و همواره دعا مى‌كردند كه اهل بيت عليهم السلام تفضل كرده و عنايتى نمايند.