ارتباط معنوى‌سحرخيزى مرحوم ميرزا قدس سره‌

برادر مرحوم ميرزا قدس سره، آقاى حاج كريم رهبر سعادتى مى‌گويد:

ميرزا قدس سره از همان دوران جوانى از تديّن و التزام خاصى برخوردار بود.

جوان پانزده ساله‌اى كه معمولًا خواب نيمه شب براى او عزيز است و سخت است كسى در آن سن جوانى بتواند خواب خوش نيمه شب را ترك كند؛ اما مرحوم ميرزا قدس سره در آخر شب از رختخواب خود بر مى‌خاستند و با آنكه ايشان دانش‌آموزى بيش نبود ضمن اداى فريضه‌ى صبح، بقيه‌ى خانواده را بيدار مى‌كرد كه بعدها در دوران طلبگى نماز شب هم به آن اضافه شد و آن چنان در پيشگاه ايزد منّان، شكسته و با تواضع مناجات مى‌كرد كه انسان با نظر به اين صحنه تحت تأثير قرار مى‌گرفت. مرحوم ميرزا قدس سره از همان سن جوانى با جوانان هم سن خود كاملًا متفاوت بود و براى همه محسوس بود كه اين جوان، آينده‌ى درخشانى دارد؛ زيرا ارتباط قوى معنوى داشت و هيچ چيز نمى‌توانست او را از معنويت دور كند. ايشان به معنويات بسيار مقيّد بود و در هر حال از هر فرصت ممكن براى عباداتى، چون ذكر و نماز استفاده مى‌كرد. در ايّام ماه مبارك رمضان مشاهده نشد كه مرحوم ميرزا قدس سره قبل از اداى نماز مغرب افطار كند.