منتشر كنند و كتابخانه‌هاى شيعى بارها به واسطه‌ى مخالفين مورد هجوم قرار گرفته و به آتش كشيده شد. به همين جهت علماى بزرگ با تلاش بى‌وقفه‌ى خود و تحمّل مشقّات آن زمان (كه همواره در دوران متعدّد، تقيه را پيشه‌ى كار خود قرار داده بودند) توانستند اثرى را جهت حفظ مبانى حديثى شيعه تدوين نمايند، كه اولين آن‌ها 400 اثرى بود كه به اصول اربعمائه معروف گرديد. اين مجموعه توسط اصحاب ائمه عليهم السلام تدوين شد و حاوى كلمات ائمه عليهم السلام در موضوعات مختلف بوده است كه به مرور زمان و هجوم به منابع غنى شيعى، اكثر آن‌ها از بين رفته‌اند و آنچه كه امروزه از اصول اربعمائه‌ باقى مانده است بيش از 16 اصل نمى‌باشد كه مرحوم‌ محدّث نورى رحمه الله‌ در خاتمه‌ى كتاب‌ مستدرك الوسائل‌ ذكر نموده‌اند. سپس با تلاش بزرگان، كتب اربعه تدوين شد كه هم اكنون اين كتب؛ يعنى‌ الكافى‌، تهذيب‌، استبصار، من لا يحضره الفقيه‌ منبع مراجعه‌ى علماى بزرگ مى‌باشد. از زمان غصب خلافت و تخلّف از فرامين رسول خدا صلى الله عليه و آله، هجوم به خانه‌ى حضرت فاطمه‌ى زهرا عليها السلام، خانه نشين كردن امام شيعيان، على بن ابى طالب عليه السلام و تبعيد ياران راستين اسلام، فشار بر شيعيان و مخلصين درگاه اهل بيت عليهم السلام به واسطه‌ى مخالفين روز به روز بيشتر شد و عرصه را بر شيعيان تنگ‌تر كردند. در شام‌ بنى‌اميه‌ لعنة اللَّه عليهم‌ ريشه دواند و قدرت گرفت كه‌