كودك بوده و زيارت آن فضيلتى ندارد[1]. ايشان على رغم بيمارى و ضعفى كه داشتند به كشور سوريه سفر كرده و در حرم مطهّر حضرت رقيه عليها السلام حاضر شدند و در بدو ورود اين سخنانى را كه ذكر شد، بيان فرمودند و قلب محبين و مخلصين ولايت را شاد كرده و مشككين را به جاى خود نشاندند.

[1]- عده‌اى مغرض با تمسك به اينكه رقيه عليها السلام دخترى خردسال بوده، پس زيارتش‌فضيلتى ندارد درصدد دلسرد كردن مردم از زيارت اين نازدانه امام حسين عليه السلام بودند، اما غافل از اينكه لطف و عنايت الهى ربطى به سن و سال ندارد. مگر حضرت عيسى در صباوت نگفت:« إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِيَ الْكِتابَ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا»( سوره مريم، آيه 30).

اشكال ديگرى كه مطرح كرده‌اند اين است كه: ما دليل خاصى بر امر به زيارت او و مأجور بودن در اين عمل نداريم؟ اولًا زيارت قبور فى نفسه امر مستحبى است چرا كه تذكرى براى آخرت است، بر فرض اگر دليل خاص نداشته باشيم، چه برهانى قاطع‌تر از اين كه رسول خدا صلى الله عليه و آله خطاب به اميرمؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام فرمود:« ان اللَّه جعل قبرك وقبورك ولدك بقاعاً من بقاع الجنة، و ... فيعمرون قبوركم ويكثرون زيارتها تقرباً منهم الى اللَّه، ومودة منهم لرسول اللَّه، اولئك يا على المخصوصون بشفاعتى، والواردون حوضى، وهم زوارى غداً في الجنة، و ...» در اين روايت طولانى پيامبر فضائل زيارت قبور فرزندان اميرمؤمنان را بيان كرده و به طور قطع و يقين رقيه از اولاد و ذراره‌ى امام على بن ابى طالب عليه السلام محسوب مى‌شوند.( الحدائق الناضره، ج 17، ص 405؛ العقليه والفواطم، ص 63)