همين است، ايشان فرمودند: خير! من به عنوان نايب عام كارى را انجام نمى‌دهم. من به عنوان آنكه مى‌توانم يك تكليف را ادعا كنم، اقدام به آن مى‌نمايم، نسبت به ما حسن ظن هست ما هم به تكليف عمل مى‌كنيم و هرچه انجام مى‌دهيم به اعتبار وظيفه‌اى است كه بر عهده‌ى ما قرار داده شده است، اما اينكه من خود را نايب امام عليه السلام بدانم و تصرف كنم، خير! ما از باب اداى تكليف و انجام تكاليف تصرّف مى‌كنيم و سعى مى‌كنيم مرضى امام زمان عليه السلام باشد، ان شاء اللَّه تعالى.

اميد است كه اين اداى وظيفه مورد رضايت ولى عصر عليه السلام باشد، من نايب عام امام عليه السلام نيستم، فقط خدمتگذار هستم و تا آن وقت كه تكليف داشته باشم، عمل مى‌كنم و خودم نمى‌توانم اين مسئوليت را از خود سلب كنم، خداوند به من توفيق دهد اين امانت را به مقصد برسانم. اين تنها يك تكليف است كه از دست ما بر مى‌آيد و بايد آن را ادا كنيم. از اين باب، متصدّى بعضى امور هستيم و هر كارى را هم كه انجام مى‌دهيم، محدود است.