نُورُ الإيمانِ»[1]. در نهايت به برادران مؤمن خود نسبت به ضرورت احياى اين حادثه‌ى عظيم؛ يعنى زنده نگه داشتن شهادت رئيس مذهب، امام صادق عليه السلام تأكيد مى‌كنم و از آنها مى‌خواهم كه اين مراسم را مانند ايّام عاشورا و ايّام فاطميه، در اين سال و همه‌ى سال‌ها جهت تحكيم اركان مذهب جعفرى و تجليل از اين امام بزرگ كه حيات خود را در راه نجات ما از هر گونه گمراهى فدا كرد، زنده نگه دارند. از خداوند متعال مسئلت دارم كه همه را براى خدمت به ائمه‌ى معصومين عليهم السلام موفق گرداند؛ «انّهُ سَمِيعُ الدُّعَاءِ قَرِيبٌ مُجِيبٌ».

[1]. علل الشرايع، ج 1، ص 236؛ عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج 2، ص 103.