اما متأسفانه بعد از رحلت آن فقيه فرزانه از خلاء وجود ايشان سوء احساس مى‌شود و متأسفانه بعضى افراد از فقدان آن مرجع راحل استفاده كرده و افكار غلط خود را مطرح مى‌كنند وچه محسوس است فقدان آن عالم فرزانه‌اى كه شجاعانه در مقابل انحرافات ايستادگى مى‌كرد؛ سرباز هميشه مسلح خاندان اهل بيت عليهم السلام كه هر لحظه آماده‌ى دفاع از حريم ولايت بود. ايشان هيچ‌گاه اجازه نمى‌داد نام ساير اشخاص در مجلسشان برده شود و در مورد آنان صحبتى به ميان آيد.

ميرزا قدس سره در طول عمر پر بركت خود به همه‌ى آنانى كه در كنارش بودند، با عمل ياد داد كه كارى به كسى نداشته باشند و فقط به فكر خود باشند كه با درس گرفتن از لغزشات ديگران خود را بسازند و غيبت را پرتگاه خطرناكى مى‌دانستند كه مى‌تواند انسان را از مسير اصلى منحرف كند و توفيق را از انسان بگيرد، به خصوص طلبه كه مى‌خواهد مراتب كمال را درك كند، لذا با عمل به همگان ياد مى‌داد كه غيبت و صحبت از ديگران در مقابل من ممنوع است.