رفتم سلام عرض كردم و پيشانى ايشان را بوسيدم و مطالبى عرض كردم. ايشان دعا فرمودند، سپس بدون اينكه در مورد حاجتم و مسئله‌ى درس خارج سؤال كنم، فرمودند: فلانى! در درس اين بزرگوار شركت كن، در حالى كه به فقيه مقدّس راحل ميرزا جواد تبريزى قدس سره اشاره كردند، سراسيمه از خواب بيدار شدم و در خصوص ميرزا قدس سره تحقيق كردم. پى بردم كه ايشان چه انسان عظيم الشأنى است و بعد از آمدن به قم در محضر ايشان تلمذ كرده و از وجود ايشان استفاده‌هاى بسيارى كردم. واقعاً رحلت ايشان ضربه‌ى بزرگى براى تشيّع بود؛ زيرا وجود ايشان نعمت الهى بود كه خيلى‌ها قدر آن عالم فرزانه را ندانستند.

ايشان در اين قرن تحوّل عظيمى در علم و ولاى اهل بيت عليهم السلام ايجاد كردند و واقعاً از هر جهت براى سايرين الگو بودند، نگاه به مرحوم ميرزا قدس سره براى ديگران درس بود. حركات و سكنات اين مرد بزرگ آن قدر حساب شده و دقيق بود، اگر كسى از ايشان كمى شناخت پيدا مى‌كرد، شيفته‌ى ايشان مى‌شد و گواه اين مطلب تشييع جنازه‌ى بى‌نظير ايشان بود كه چگونه مردم بر سر و سينه زنان اشك مى‌ريختند، واقعاً رحلت آن بزرگ مرد «يومٌ على آل الرسول عظيم» بود.