تهجّد و عبادت نيمه شب‌

تهجّد و عبادت نيمه شب مرحوم ميرزا قدس سره‌

فقيه مقدّس ميرزاى تبريزى قدس سره در طول اقامت در قم نيمه شب، قبل از اذان صبح از منزل خارج مى‌شدند و براى انجام نافله‌ى شب به حرم مطهّر حضرت معصومه عليها السلام مشرّف مى‌شدند و در كنار مرقد مطهّر حضرت به عبادت و شب‌زنده‌دارى مى‌پرداختند. ايشان با معنويت كامل مقابل ضريح حضرت عليها السلام مى‌نشستند وبعد از خواندن زيارت، شروع به خواندن نماز شب مى‌كردند. اشخاصى كه در دل شب در اطراف حرم تردد داشتند، مكرراً مشاهده كردند كه مرحوم ميرزا قدس سره به تنهايى به حرم مطهّر مشرّف مى‌شوند و مانند يك شخص عادى با تواضع و فروتنى كامل گاهى در حالى كه عباى خود را به سر كشيده تا شناخته نشود، وارد حرم مى‌شدند و در ايوان طلاى صحن كوچك، در مقابل ضريح به عبادت و شب‌زنده‌دارى مشغول مى‌شدند. مرحوم ميرزا قدس سره هميشه دوست داشتند كه طلّاب در دل شب بيدار شوند و از آن فضاى معنوى استفاده كنند. ايشان مى‌فرمودند: طلبه بايد همّت داشته باشد و خواب را رها كرده و در نيمه شب خود را به معبود وصل كند كه مزدها در نيمه شب تقسيم مى‌شود. نيمه شب‌ها وقتى مشاهده مى‌كردند كه يك طلبه‌ى جوان سحرخيز است و مشغول عبادت مى‌باشد، بسيار خوشحال مى‌شدند و مى‌گفتند: ما در ابتداى طلبگى بسيار سعى مى‌كرديم كه مزد نيمه شب را از دست ندهيم.