و تشكيك، نسبت به مقام شامخ امامت و وصايت و ... قرار داده و افكار جوانان پاك سرشت شيعيان جهان را دچار انحراف از مسير عشق‌ورزى و محبت به خاندان عصمت و كرامت عليهم السلام مى‌نمايند، كه در واقع ثمره‌ى حب آل اللَّه، دوست داشتن تمام خوبى‌ها و ارزش‌هايى است كه انسان خاكى را از فرش به عرش عروج مى‌دهد. در چنين جوِّ ايهام برانگيزى، كه متابعين خطوات شيطان دست بر كمند برآوردند و با وعد و وعيد، ارعاب و تهديد، بر پيروان آل اميرمؤمنان عليه السلام هجمه آورده و درصدد انكار فضايل و مناقب امناء اللَّه فى الارض والسماء[1] و مخدوش كردن طريق سعادت و نجاتند. ولكن الطاف احديت از پس حجاب لاهوت بر ناسوت و قلب مرد شيدايى، تجلّى يافت كه با پرتو افشانى حقايق و مظلوميت خلفاء اللَّه، در سايه سار سجاياى كريمانه و بياناتى حكيمانه، آن بغض گران را در دل‌هاى واله تثبيت مى‌نمود. او كه در حيات و ممات همّ و غمش احياء نام و ياد عالمان به اسرار ما كان و ما يكون و به خصوص مظلوميت سيدة نساء اهل الجنة[2] حضرت‌

[1]. مناقب آل ابى طالب، ج 2، ص 43.

[2]. مناقب آل ابى طالب، ج 3، ص 105؛ عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج 1، ص 301؛ كفايةالاثر، ص 98؛ مسند احمد، ج 3، ص 80 و ج 5، ص 391؛ صحيح البخارى، ج 4، ص 183 و 209 و 219؛ سنن الترمذى، ج 5، ص 326 و 369؛ السقيفة و فدك، ص 148؛ المستدرك، ج 3، ص 151 و 154 و ج 4، ص 44؛ مجمع الزوائد، ج 9، ص 201؛ فتح البارى، ج 6، ص 321 و 340 و ج 7، ص 63 و 82 و ج 8، ص 103؛ عمدة القارى، ج 15، ص 309 و ج 16، ص 153 و ج 18، ص 63؛ تحفة الاحوذى، ج 10، ص 269؛ الاحاد والمثانى، ج 5، ص 365؛ السنن الكبرى، النسايى، ج 5، ص 81 و 95 و 145؛ خصائص اميرالمؤمنين، ص 116.