نخواند، و در حال نماز به ياد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد و متوجه باشد كه با چه كسى سخن مى‌گويد، و خود را در مقابل عظمت وبزرگى خداوند عالم بسيار پست وناچيز ببيند، و اگر انسان در موقع نماز كاملًا به اين مطلب توجه كند، از خود بى‌خبر مى‌شود، چنانكه در حال نماز تير را از پاى مبارك امير المؤمنين على عليه السلام بيرون كشيدند و آن حضرت متوجه نشدند. و نيز بايد نماز گزار توبه و استغفار نمايد و گناهانى را كه مانع قبول شدن نماز است مانند:

حسد، كبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن مسكرات و ندادن خمس و زكاة بلكه هر معصيتى را ترك كند. و همچنين سزاوار است كارهائى را كه ثواب نماز را كم مى‌كند بجا نياورد، مثلًا در حال خواب آلودگى و خوددارى از بول به نماز نايستد، و در موقع نماز به آسمان نگاه نكند، و كارهائى را كه ثواب نماز را زياد مى‌كند بجا آورد، مثلًا انگشتر عقيق به دست كند و لباس پاكيزه بپوشد و شانه و مسواك كند و خود را خوشبو نمايد.

نمازهاى واجب‌

نمازهاى واجب شش است:

اول: نماز يوميّه.

دوم: نماز آيات.

سوم: نماز ميّت.