است يا نه، فرو بردن آن مشكلى ندارد و در صورتى كه خون ريزى در اثناء نماز باشد. اگر بتواند به شكلى آن را بيرون بريزد كه ظاهر لب‌ها نجس نشود، بايد آن را بيرون بريزد و در صورتى كه ظاهر لب‌ها نجس مى‌شود. اگر وقت نماز وسعت داشته باشد، بايد نماز را قطع نمود و لب‌ها را تطهير كند و در صورتى كه وقت نماز تنگ باشد، بايد در صورت امكان در بين نماز و در صورتى كه صورت نماز به هم نخورد، لب‌ها را تطهير نمايد و در صورت عدم امكان نماز را با همان لب نجس تمام كند، والله العالم.

سؤال (75) اگر انسانى به خاطر مرض دارويى را بر روى شكم گذاشته كه در هنگام نماز مكان دارو نجس مى‌باشد و اگر بخواهد محل دارو را بشويد، دارو از بين رفته و بايد دوباره داروى ديگرى بخرد و استفاده كند كه اين خريد مجدد براى او ممكن نمى‌باشد، آيا مى‌تواند با همان بدن نجس نماز را بخواند؟

(بسمه تعالى): نماز خواندن با نجاست در صورتى كه رفع نجاست از بدن براى شخص مريض سخت و دشوار باشد، مشكلى ندارد. همچنين اگر تطهير نمودن بدن از جهات ديگرى غير ازجهت ذكر شده، مستلزم حَرَج و سختى بر مكلف باشد، والله العالم.