در جبيرهاى كه به جهت نجاست آن
نمىتوان، روى آن را دست مرطوب كشيد، اگر به اندازهى زخم است، اطراف آن شسته شده
و بنابر احتياط پارچهى پاكى روى آن انداخته و روى پارچهى طاهر را مسح مىكند،
ولى اگر جبيره بيشتر از محل زخم باشد و برداشتن آن و شستن اطراف زخم ممكن نباشد و
زخم هم در موضع تيمم نباشد، بايد تيمم كرد و در غير اين صورت بنابر احتياط بايد هم
وضو بگيرد و هم تيمم كند، اگرچه بنابر اظهر وضوى جبيره كافى است.
(مسئله)
حكم جبيره در همهى غسلها غير از غسل ميت جارى است. در صورتى كه مسح بر روى عضوى
كه جبيره بر آن گذاشته، ضرر داشته باشد و يا اينكه شستن براى اعضاى ديگر ضرر داشته
باشد، بايد تيمم نمايد و در صورت عدم ضرر، بايد به وظيفهى جبيره عمل نمايد.
(مسئله)
اگر جبيره در عضوى باشد كه با آن مسح مىكند، بايد با رطوبت وضو، جبيرهى آن عضو
را مسح نمايد.
(مسئله)
كسى كه چشم درد داشته، يا اينكه مبتلا به عارضه و بيمارى چشمى است. اگر استفاده از
آب در وضو براى او ضرر دارد، بايد تيمم نمايد. ولى اگر مىتواند اطراف چشم را
بشويد، بنابر احتياط مستحب بين وضو و تيمم جمع كند.
(مسئله)
اگر كسى كه وضوى جبيره مىگيرد، در صورت تنگى وقت زخمش خوب شود، وضوى او كافى است،
چه در اثناى وضو خوب شود