(بسمه تعالى): آنچه كه در حال خواب وارد شكم مى‌شود، ضررى به صحت روزه نمى‌رساند، ولى در حال بيدارى بايد از رسيدن آب به شكم جلوگيرى نمايد. و در صورتى كه مقدارى از آب داخل شكم شد، بقيه‌ى روز را بايد امساك نموده؛ يعنى عملى كه روزه را باطل مى‌كند، انجام نداده و بعداً روزه‌ى آن روز را قضا نمايد، والله العالم.

دوم: استفراغ عمدى‌

اگر استفراغ به خاطر ضرورتى باشد؛ مثل معالجه و مانند آن، براى روزه‌دار مانعى ندارد و همچنين استفراغ غير اختيارى اشكالى ندارد.

(مسئله) اگر در شب غذايى بخورد كه خوردن آن در روز موجب استفراغ مى‌گردد، در صورتى كه قصد استفراغ در روز را داشته باشد، روزه‌اش باطل مى‌شود. و در صورتى كه قصد استفراغ ندارد، بنابر اظهر روزه باطل نمى‌شود و در اين مسئله فرقى بين واجب معين و غير معين نمى‌باشد و همچنين فرقى نيست، بين صورتى كه بيرون آوردن آنچه خورده، منحصر به استفراغ باشد يا نباشد.

سوم: باقى ماندن بر جنابت عمداً

(مسئله) در صورتى كه شخص جنب به خاطر مرض و غير آن قدرت بر غسل كردن ندارد، بايد قبل از فجر تيمم نمايد و در صورتى كه تيمم‌