و تا يازده روز ادامه داشته است. حكم مسئله‌ى ذكر شده را بيان فرمائيد؟

بسمه تعالى: خون اولى كه ديده، حيض محسوب مى‌شود؛ چون در ايام عادت هميشگى‌اش بوده، هر چند دو روز زودتر از ايام عادت بوده باشد و خونى كه بعد از ايام عادت خارج مى‌شود، استحاضه محسوب مى‌گردد، هر چند داراى اوصاف حيض باشد، والله العالم.

احكام زن‌هاى صاحب عادت وقتيه‌

سؤال (82) در صورتى كه صاحب عادت وقتيه، عادتش به اين شكل تغيير كند كه سابقاً بين دو حيض او 20 روز فاصله بوده، سپس تغيير نموده و به 22 روز فاصله شده، سپس بعد از مدتى به 25 روز فاصله گرديده است، آيا عادت وقيته اين زن باقى مى‌ماند و يا تغيير كرده است؟

خوئى (قدس سرّه): مناط در عادت وقتيه متحد بودن اول زمان با آخرش يا در بعضى از روزهاى وسط مى‌باشد و تا زمانى كه از هيچ يك از اين سه زمان تخلف نكرده باشد، ضررى ندارد، والله العالم.

سؤال (83) مرحوم آية الله خوئى (قدس سرّه) در فصل چهارم از باب حيض مسئله‌ى 216 اينگونه مى‌فرمايد: (زنى كه صاحب عادت وقتيه نمى‌باشد، خواه صاحب عادت عدديه باشد و يا اينكه اصلًا صاحب عادت نباشد، مانند مبتدئه) آيا جمله‌ى اخير يعنى اينكه فرموده، اگر اصلًا صاحب عادت نباشد؛ مانند مبتدئه شامل زن مضطربه هم مى‌شود و يا اينكه حكم منحصر در زن مبتدئه مى‌باشد. به تعبير ديگر، آيا زنانى كه صاحب عادت وقتيه نيستند سه قسم مى‌شوند؛ مبتدئه، مضطربه، صاحب عادت عدديه و يا فقط منحصر در مبتدئه مى‌باشد؟