احكام نظر به نامحرم و يا لمس آن‌

سؤال (913) بعضى از پزشكان روان شناس مدعى هستند كه در برخى موارد پزشك متخصص براى پيدا كردن بيمارى روحى و عصبى شخص بايد مدتى به صورت او خيره شود. آنان مى‌گويند بعضى از بيمارى‌هاى روحى به شكلى است كه اثرش در صورت شخص بيمار و در كيفيت نگاه او ظاهر مى‌شود در اين صورت پزشك معالج با اين نگاه مستقيم به صورت بيمار پى به نوع بيمارى او مى‌برد. در اين فرض آيا زن مى‌تواند براى معالجه، صورت خود را در مقابل پزشك معالج ظاهر سازد؟

خوئى (قدس سرّه): كشف صورت به مقدارى كه معالجه متوقف بر آن است مانعى ندارد، والله العالم.

تبريزى (قدس سرّه): در صورتى كه زن عرفاً مريض محسوب شده و پزشك مرد در درمان مريضى از پزشكان زن حاذق‌تر و زبده‌تر باشد، والله العالم.

سؤال (914) در بعضى از بيمارستان‌ها اشخاص مريض تحت پرستارى و مداواى پرستاران زن قرار مى‌گيرند. در اين دوره درمان پرستار زن نبض مريض مرد را گرفته و يا اينكه براى او سرم وصل مى‌كند و اين عمل مستلزم لمس بدن مرد نامحرم مى‌باشد.

الف- آيا بر مريض مرد واجب است كه از لمس پرستار نامحرم جلوگيرى نمايد؟

ب- در مواردى كه وجود پرستار مرد كم و دسترسى به او مشكل باشد، وظيفه‌ى شرعى مريض مرد چيست؟

ج- در مواردى كه مريضى شامل اعضاى تناسلى مرد مى‌شود مثل مواردى كه پرستار بايد موضع مذكور را پماد مالى نموده و يا ضد عفونى كند. آيا