الزامى براى زوجين شرعاً نمى‌آورد، بله در صورتى كه اين گروه تصميمى گرفته و آن مخالف با احكام شرع نباشد و زوجين هم به آن راضى شدند و خود را ملزم به آن كردند، اقدام طبق آن مانعى ندارد. اين در موردى است كه اختلاف در حكم شرعى و يا در موضوع حكم شرعى نباشد، ولى در اين دو صورت بايد زوجين به شخصى مراجعه كنند كه صلاحيت قضاوت را داشته باشد، هر چند شخص مذكور قاضى تحكيم باشد و حكم قاضى تحكيم، اگر زوجين بر آن تراضى داشته باشند، نافذ مى‌باشد، والله العالم.

سؤال (697) شخصى كه با خانمى ازدواج نموده و با او يك مرتبه نزديكى نموده است و آن زن از آن زمان تا به حال كه نزديك سه سال گذشته، از عمل جنسى و نزديكى جلوگيرى مى‌نمايد و مبتلا به ترس و اضطراب گرديده است، البته شوهر استمتائات و لذتهاى ديگر را مى‌تواند از اين خانم ببرد، ولى در مسئله‌ى نزديكى زن بدون اختيار از اين عمل خوددارى مى‌كند. الآن مرد متحير مانده كه چه كند با توجه به اينكه زن به او ابراز محبت نموده و خواهان جدايى از مردش نمى‌باشد. با توجه به آنچه كه گفته شد، سؤالاتى مطرح مى‌شود.

1- در صورت وقوع طلاق، آيا مرد بايد همه‌ى مهر را به شكل كامل پرداخت نمايد؟

2- در صورتى كه شخص فقير بوده و توان پرداخت فعلى مهر را ندارد، آيا مى‌تواند زن را طلاق داده و مهريه او را به ذمه كشيده و خود را مديون زن نمايد؟

3- آيا مرد مى‌تواند اين زن را به پزشك مرد يا زن معرفى نموده و براى‌