نيست اگر غير محرم در داخل حرم هم باشد خوردن آن برايش جايز باشد. البته اگر غير محرم در داخل حرم شكار نمايد، هم بر محرم و هم بر غير محرم خوردن از آن جايز نيست. پس تفاوت اساسى بين محرم و غير محرم در اينجا اين است كه محرم به هيچ وجه حق شكار ندارد، چه در حرم باشد و چه در خارج آن، و نيز نمى‌تواند از گوشت آن استفاده كند گرچه ديگرى آن را شكار كرده باشد امّا بر غير محرم، فقط شكار در حرم حرام است و خوردن از گوشت حيوانى كه محرم آن را شكار كرده اشكالى ندارد گرچه احتياط بهتر است.

مسأله 255- شكار حيوان وحشى مانند پرندگان، صدق مى‌كند و امّا حيوانات اهلى مانند مرغ، گوسفند، گاو و شتر شكار بر آنها صدق نمى‌كند گرچه وحشى شده باشد، و بنابراين محرم مى‌تواند اين موارد مذكور را در اختيار گرفته و نگهدارد و يا ذبح كرده، از گوشت آن بخورد.

مسأله 256- اگر محرم شك كند كه حيوان معيّنى، وحشى يا اهلى است، بنابر اظهر نمى‌تواند آن را شكار نمايد.

مسأله 257- حرمت شكار فقط مخصوص حيواناتى كه معمولا گوشت آنها قابل استفاده مى‌باشد- مانند پرندگان و غيره- نيست بلكه غير آنها مانند حيوانات درنده و امثال آنها را نيز شامل مى‌شود، البته اگر در مواردى از سوى حيوانى خطرى بر جان انسان احساس شود، قتل آن جايز مى‌باشد مانند: شير و افعى و مار سياه و يا عقرب و موش و مانند آن.

مسأله 258- حكم حرمت مخصوص حيوانات صحرايى است كه‌