احكام مصدود بر او جارى نمى‌شود، و وظيفه‌اش در اين صورت اين است كه مى‌تواند نايب بگيرد تا از سوى او رمى و قربانى را در منى انجام دهد و سپس سر خود را بتراشد يا مقدارى از موى خود را كوتاه نمايد و آن را به منى بفرستد، و با اين كار محل مى‌شود، و بقيه اعمال را انجام دهد، و اگر نمى‌تواند نايب بگيرد، در همانجا كه منع شده قربانى خود را ذبح نمايد و سپس حلق و يا تقصير را انجام دهد، و بعد از اين اعمال شخصا به مكه رفته و طواف حج را انجام دهد و دو ركعت نماز طواف را بجا آورد آنگاه سعى بين صفا و مروه را انجام دهد و بعد از آن طواف نساء و دو ركعت نماز آن را بجا آورد، وقتى اين اعمال را انجام داد در حقيقت از حج فارغ شده است و در نتيجه تمام كارهايى كه بر او حرام شده بود حتّى زنان بر او حلال مى‌شوند.

مسأله 555- مصدود با قربانى كردن، حج از او ساقط نمى‌شود بلكه واجب است در سال آينده حج نمايد، مگر اينكه استطاعت او در همان سال حاصل شده باشد، و اگر بعد از بازگشت از سفر استطاعت وى باقى نماند. وجوب حج از او ساقط است، چنانچه استطاعت جديدى براى او حاصل نگردد.

مسأله 556- اگر مكلف را از رجوع در منى جهت بيتوته و رمى جمره ممانعت نمايد، حجش صحيح است، و بايد در صورت امكان كسى را نايب بگيرد تا از سوى او رمى جمره را انجام دهد.

مسأله 557- كسى كه به خاطر عذرى غير از حصر و صد نتواند حجش را كامل نمايد، حجش باطل مى‌شود اما كفاره ندارد.