روز دوازدهم بايد آن را قضا نمايد، و اگر رمى را
فراموش نمايد و قبل از سپرى شدن روز سيزدهم به يادش بيايد، بايد آن را قضا نمايد.
مسأله
546- اگر حاجى بعد از بازگشت از منى به مكه متوجه شد كه رمى جمره را به
جا نياورده، واجب است پيش از پايان ايام تشريق (روزهاى 11، 12، 13) به منى بازگردد
و آن را به جا آورد، ولى اگر روز سيزدهم بگذرد، بنابر احتياط برگردد و بين قضاء و
اداء فاصله اندازد به اين ترتيب كه قضا را يك ساعت زودتر از ادا انجام دهد، و اگر
مكلّف رمى را فراموش كند و بعد از خروج از مكه و پايان يافتن ايام تشريق يادش
بيايد، وجوب رمى ساقط مىشود، و بنابر احتياط آن را در سال آينده خودش در همان
ايام قضا كند، و اگر نمىتواند كسى را نايب بگيرد كه براى او قضا كند.
مسأله
547- كسى كه مىتواند بدون مشقت رمى جمره را انجام دهد، واجب است خودش
اين كار را بجا آورد، و نمىتواند كسى را نايب بگيرد، اما كسى كه به خاطر بيمارى و
امثال آن نمىتواند خودش آن را انجام دهد و تا غروب اميدى به برطرف شدن آن هم
نيست، بايد كسى را نايب بگيرد، و اگر قبل از زوال مانع برطرف شد، بايد خود اقدام
به رمى جمره نمايد.
مسأله
548- اگر كسى به هر دليلى نتواند در ايام تشريق در منى بماند، بنابر اظهر
بايد نايب بگيرد، هر چند بهتر است بين رمى همه روزها در يك شب و بين نايب گرفتن
جمع كند.