مقصّر.

مسأله 399- اگر نماز طواف را فراموش نمود و تا هنگام مرگ يادش نيامد و از دنيا رفت، بر ولىّ او واجب است آن را قضا نمايد. هم چنين اگر به خاطر نداشتن حكم آن را ترك كرد، و از دنيا رفت، قضاى آن بر ولىّ او واجب است، هر چند شخص در يادگيرى احكام كوتاهى كرده باشد.

مسأله 400- بر هر مكلفى- خصوصا كسى كه به حج مى‌رود- لازم است نماز و قرائتش را درست ياد بگيرد. اگر خطا و اشتباهى در آن هست آن را اصلاح نمايد. با اين حال اگر كوتاهى كرد، و آن را اصلاح ننمود تا اينكه وقت تنگ شود، در صورتى كه مى‌تواند، بايد نماز طواف را به جماعت بخواند، و اگر نمى‌تواند، هم خودش بايد نماز طواف را به جاى آورد و هم نايب بگيرد.

در صورتى كه خطا و اشتباه در غير قرائت حمد و سوره باشد، مخير است كه خودش نماز طواف را بخواند يا نايب بگيرد. و اگر نمى‌تواند آن را صحيح بخواند، به هر صورتى كه مى‌تواند بايد به جاى آورد، هر چند بهتر است- در صورتى توانايى- نماز را هم فرادا بخواند، هم به جماعت و هم نايب بگيرد.

مسأله 401- اگر قرائتش اشتباه باشد و نداند كه نماز طواف را اشتباه مى‌خواند، نمازش صحيح است، هر چند در يادگيرى احكام كوتاهى كرده باشد، به شرطى كه جهل او مركب باشد. بنابراين اگر بعد از نماز، يا هنگام نماز متوجه اشتباه شود، در صورتى كه محل قرائت گذشته باشد، لازم نيست نماز را دوباره بخواند، و همچنين اگر جهل او بسيط