دوم همسر مى‌تواند همسر خود را غسل دهد حتى اگر در عده رجعى باشد، چه آن زن آزاد باشدچه كنيز و چه دائمى باشد چه موقت وچه آنرا برهنه غسل دهد وچه از زير لباس وچه مماثل وجود داشته باشد يا نداشته باشد، ولى نگاه كردن هر يك به عورت ديگرى بنابر احتياط- اگر اظهر نباشد- جايز نيست.

(مسأله 272) اگر ميت بين زن ومرد مشتبه شود، هم مرد وهم زن مى‌توانند از زير لباس او را غسل دهند و اگر مماثل مؤمنى نباشد، بايد مماثل مخالف او را غسل دهد.

(مسأله 273) اگر مماثل در كافر كتابى منحصر باشد، بايد مسلمان به او دستور دهد كه اول، خود رابشويد و غسل نمايد سپس با راهنمايى مؤمن كه آشنا به غسل است، ميت را غسل دهد و هر دو احتياطاً نيت كنند. در غسل دادن فرقى بين آب كر، جارى و آب قليل نيست و اگر بعداً مماثل مؤمن يا مخالف پيدا شد، غسل را اعاده نمايند.

(مسأله 274) اگر مماثل پيدا نشود حتى مماثل مخالف و كتابى، غسل ساقط مى‌شود، ولى احتياط مستحب آن است كه مؤمن غير مماثل را از زير لباس وبدون لمس و نگاه كردن به او غسل دهد و قبل از كفن بدن او را خشك نمايد.

(مسأله 275) اگر ميت را بدون غسل عمداً يا اشتباهاً دفن نمايند يا يكى از غسل‌ها و لو سهواً ترك شود يا معلوم شود غسل او باطل بوده، در صورتى كه موجب بى احترامى يا ضرر به بدنش نباشد نبش قبر به خاطر غسل يا تيمم جايز بلكه واجب است.

(مسأله 276) كسى كه در حال حيض يا جنابت بميرد، غسل ميت براى او كافى است.

(مسأله 277) اگر كسى در حال احرام بميرد، نبايد كافور را در آب غسل دوم بريزند، نيز نبايد باكافور او را حنوط كنند بلكه نبايد بوى خوش را نزديك او بياورند مگر اين‌كه بعد از سعى در حج مرده باشد. اين حكم در ميتى كه معتكف بوده و در زنى كه در عده وفات باشد، جارى نيست.

(مسأله 278) غسل دادن هرميت مسلمان حتى مخالف واجب است جزدو گروه:

اول: شهيد در راه خدا يعنى كسى كه در ميدان جهاد همراه امام عليه السلام يا نائب خاص يا نائب عام آن حضرت يعنى فقيه جامع الشرايط (كه يكى از آن شرايط اعلميت است) كشته شده است، بشرطى كه اولًا در راه خدا وبراى اسلام شهيد شود، ثانياً در ميدان جنگ كشته شده باشد و