كردن چراغ زيرآسمان محدود شود.

(مسأله 2955) خوردن بول حيوان كه گوشت آن حلال نيست حرام است؛ بلكه خوردن بول حيوانى كه گوشتش حلال است، نيز بنابراحتياط حرام مى‌باشد؛ به جز بول شتر كه براى استشفا جايز است. شير حيوان غير مأكول نيز حرام است، مگر انسان كه شيرش حلال مى‌باشد.

(مسأله 2956) اگر گوشت، مشتبه شود ومعلوم نباشد كه تذكيه شده يا نه، نيز در دست مسلمانى كه نشان دهنده تذكيه است، نباشد، بايد از آن اجتناب كرد، امّا اگر مشتبه شود و معلوم نباشد كه اين گوشت از نوع حلال است يا حرام، محكوم به حليّت است.

(مسأله 2957) انسان مى‌تواند از خانه افرادى كه مشمول آيه شريفه سوره نور مى‌باشند، بخورد؛ آنان عبارتند از: پدران، مادران، برادران، خواهران، عموها، عمه ها، دايى ها، خاله ها، دوستان و وكيلى كه اموربه او سپرده شده است وزن وفرزند نيز به آنان ملحق مى‌شود. بنابراين خوردن از خانه‌هاى آنان به شكل متعارف با ندانستن كراهت آن‌ها، جايز است، امّا با گمان يا شك در كراهت بنابر اظهر جايز مى‌باشد.

(مسأله 2958) اگر شراب- به وسيله چيزى يا خود بخود- به سركه بدل شود، طبق تفصيلى كه در باب مطهرات گذشت پاك وحلال مى‌شود.

(مسأله 2959) خوردن مربّاها حرام نيست، اگرچه بوى مست كننده از آن استشمام شود. امّا اگر فاسدومست كننده شود، خوردن آن جايز نيست.

(مسأله 2960) آب انگور اگر با آتش يا غير آن بجوشد يا به جوش آيد، حرام مى‌شود، مگر اين كه دو سوّم آن با آتش از بين برود يا به سركه بدل شود.

(مسأله 2961) شخص مضطر مى‌تواند به مقدار حفظ جان خود چيزى حرام بخورد. امّا باغى (كسى كه بر امام خروج كرده) يا كسى كه از روى لهو به دنبال شكار رفته يا راهزن يا دزد اجازه ندارند هنگام ضرورت از محرمات استفاده كنند. البته بر شكارچى وعادى، عقلًا واجب است كه براى حفظ جان خود، از حرام بخورند، ولى در عين حال با خوردن مجازات مى‌شوند، امّا كسى كه بر امام خروج كرده، بعيد نيست كه هلاكت او، به دست خودش واجب باشد.

(مسأله 2962) خوردن بر سر سفره‌اى كه شراب در آن خورده مى‌شود، حرام است.

(مسأله 2963) شستن دست‌ها قبل از غذا و «بسم اللَّه» گفتن و با دست راست خوردن و