برگردانند.

اگر تور را بدون قصد شكار انداخته باشد وحيوان يا پرنده‌اى در آن قرار گيرد، حقى ايجاد نمى‌كندوبراى ديگران جايز است كه در آن تصرّف كنند، مگر اين كه گرفتن آن مستلزم تصرّف در تور باشدوصاحب تور راضى نباشد. اين مانند كسى است كه به طرف حيوانى به انگيزه تمرين وامتحان تيراندازى نمايد كه حقى براى تيرانداز ايجاد نمى‌شود، بلى اگر آن را بگيرد، مالك مى‌شود، اگرچه قصدتملك نكرده باشد.

(مسأله 2874) اگر حيوانى در زمين كسى [در اثر گل ولاى يا مرداب و مانند آن‌] گير كند، يا ماهى به كشتى او بپرد، مالك آن نمى‌شود، امّا اگر آن را براى شكار آماده كرده باشد، مانند اين‌كه كشتى را در جاى معينى قرار داده باشد، تا ماهى در آن بيفتد، يا در خانه‌اش دانه ريخته باشد تا پرندگان در آن وارد شوند و پس از ورود در را ببندد، و مانند آن، مالك صيد مى‌شود.

(مسأله 2875) اگر حيوانى را تعقيب كند تا خسته شود و بايستد تا وقتى كه او را نگرفته، حقى براى اوايجاد نمى‌شود وجايز است كه ديگران آن را بگيرد.

(مسأله 2876) اگر حيوانى در تور كسى كه آن را براى شكار نصب كرده بيفتد و تور نتواند او را نگه دارد و فرار كند، حقى براى صاحب تور باقى نمى‌ماند.

(مسأله 2877) اگر به طرف شكار تير بيندازد و به او اصابت كند، لكن او بتواند پرواز كند يا بدود، بطورى كه هنوز از پا نيفتاده باشد، حقى براى تيرانداز ايجادنمى شود.

(مسأله 2878) اگر دو نفر هم زمان به سوى شكار تيراندازى كنند، چنان‌چه در اثر مساوى باشند وشكار را باهم بگيرند، شكار مال هر دوى آنهاست. امّا اگر يكى زخمى نمايد وديگرى بگيرد، شكار مال دوّمى است. اگر تيراندازى به ترتيب باشد، شكار مال كسى است كه او را از پا درآورده است، چه اوّلى باشد چه دوّمى. اگر يكى از آنها خطا كند وديگرى به هدف بزند وآن را بكشد، خوردن آن حلال است و اگر به شكارى تيراندازى كند و ديگرى هم او را با تير بزند و تسميه گفته باشد، حلال است.

(مسأله 2879) اگر به طرف حيوان حلال گوشت به قصد اين‌كه سگ يا خوك است تيراندازى كند وآن را بكشد، حلال نمى‌شود.

(مسأله 2880) اگر شكار را بر فراز كوه يا ديوارى، با تير بزند و او را سوراخ كند سپس پايين‌