عادت حيض حساب كند وبقيه را استحاضه قرار دهد. اگر همه آن خون به صفت استحاضه باشد، بايد عمل استحاضه را انجام دهد و اگر مختلف باشد، بايد آن‌چه به صفت حيض است وكمتر از سه روز وبيشتراز ده روز نيست حيض بداند- چه با عدد عادت مساوى باشد چه كمتر يا بيشتر باشد- وبقيه رااستحاضه قرار دهد. ولى اگر اجمالًا بداند در روزهايى كه خون ديده است وقت عادت اوست ولى نمى تواند معين كند، بايد در تمام حالات سه گانه احتياطاً بين وظيفه حائض و مستحاضه جمع كند اگرچه خون به رنگ حيض نباشد.

3- اگر زن تا يك ماه يا بيشتر خون ببيند و نداند كه ايام عادت او در دهه اول ماه بوده يا دهه دوم وسوم، در اين صورت بايد در تمام اين مدت احتياط كند. ولى اگر بداند كه ايام عادتش، مثلًا در دهه دوم يا سوم ماه بوده، بايد آنچه را در دهه اول مى‌بيند و به صفت حيض نباشد استحاضه بداند، وآنچه به صفت حيض باشد، بايد احتياط كند.

دوم: زنى كه عدد را فراموش كرده اما وقتش را به ياد دارد، چنان‌چه در وقت عادت ماهيانه خون ببيند، بايد آن را حيض قرار دهد اگرچه به صفت استحاضه باشد، ولى چون كه عدد عادتش رافراموش كرده ونمى داند كه سه يا چهار ويا پنج روز بوده است، چنان‌چه خون به صفت استحاضه باشد، سه روز آن را حيض قرار دهد و تا بالاترين احتمال از ايام عادتش احتياط كند. اما اگر خون به صفت حيض وكمتراز ده روز باشد، همه آن حيض حساب مى‌شود چه در وقت عادت باشد وچه نباشد و اگر از ده روز تجاوز نمود، بايد بيشترين احتمال را حيض قرار دهد، چنان‌چه نمى‌داند كه ايام عادتش پنج يا شش روز است، شش روز را حيض قرار مى‌دهد. چنان‌چه زنى از اول، فقط عادت وقتيه دارد وخون را به صفت حيض مى‌بيند و از ده روز تجاوز مى‌كند، مى‌تواند ايام حيض خود راشش يا هفت روز قرار دهد.

سوم: زنى كه عدد و وقت عادتش را فراموش كرده است، اگر خون ببيند و از ده روز تجاوز نكند، چنان‌چه به صفت حيض باشد حيض قرار دهد خواه بداند كه بعضى ازروزهايى كه خون مى‌بيند مصادف با ايام عادت است يا نداند و چنان‌چه به صفت استحاضه باشد، در صورتى كه نداند بعضى ازروزهايى كه خون ديده با روزها عادت مصادف شده است، آن روزها را استحاضه قرار مى‌دهد والا بايد احتياط كند. اگر از ده روز تجاوز كند و به صفت حيض باشد، چنان كه نداند كه مصادف باروزهاى عادت است، بايدبيشترين احتمال عدد عادتش را حيض وبقيه را استحاضه قرار