23- رابطه بين سه طرف كارت اعتبارى و حكم شرعى آن‌ها

1. رابطه بين صادركننده كارت اعتبارى و دارنده آن‌

اين رابطه را به يكى از دو صورت زير مى‌توان تبيين كرد:

صورت اول: ضمانت قراردادى‌

اين رابطه را بر اساس ضمانت قراردادى مى‌توان تفسير كرد. مراد ما از ضمانت قراردادى اين است كه صادركننده كارت متعهد مى‌شود بدهى‌هاى دارنده كارت را به فروشنده‌اى بپردازد كه دارنده كارت با ارائه آن كارت، لوازم مورد نياز خود را از وى خريده است. هم‌چنين صادركننده مسئوليت بدهى وى را به عهده بگيرد، نه اين‌كه بدهى از ذمه به ذمه منتقل شود، بلكه بدهى هم‌چنان در ذمه دارنده كارت باقى مى‌ماند و صادركننده كارت، خود را مسئول پرداخت آن بدهى قرار مى‌دهد. هر گاه صادركننده كارت آن بدهى را بپردازد، ذمه دارنده كارت به همان مبلغ به صادركننده مشغول مى‌شود و ذمه وى از فروشنده برى مى‌گردد.

صورت دوم: قبول حواله‌

اين رابطه بر اين اساس باشد كه صادركننده كارت متعهد شود حواله دارنده كارت را- كه به فروشنده بدهكار شده و با نشان دادن كارت اعتبارى، كالاهاى مورد نياز خود را از وى خريده است- بپذيرد؛ زيرا دارنده كارت بعد از خريد با كارت اعتبارى، فروشنده و صاحب كالا را به صادركننده كارت حواله مى‌دهد. صادركننده كارت نيز موظف است به دليل تعهدى كه هنگام صدور كارت داده است، حواله وى را بپذيرد، هر