9- ضمانت‌نامه‌هاى بانكى و حكم شرعى آن‌

كفالت يا ضمانت‌نامه بانكى سه طرف دارد:

1. مضمون‌عنه يا ضمانت‌خواه: كسى‌كه متعهد مى‌شود، مانند پيمان‌كار

2. مضمون‌له يا ذينفع: كسى كه ضمانت‌نامه براى او تعهد صادر شده؛ كه مى‌تواند بخش دولتى يا خصوصى باشد.

3. ضامن: كه همان بانك است.

تعهدكنندگان و پيمان‌كاران از طريق مناقصه، انجام پروژه‌اى را كه متعلق به نهادى دولتى يا خصوصى است، در زمان معين و با شرايط مشخص عهده‌دار مى‌شوند، مثل ساخت بيمارستان، كارخانه، مسجد، مجتمع مسكونى، راه سازى يا آسفالت آن. هر گاه معاهده و قراردادى با مشخصات و شرايط معين بين دو طرف منعقد شد، لازم است كار و پروژه آغاز شود. گاهى در ضمن يك قرارداد، با پيمان‌كاران شرط مى‌شود كه اگر پروژه تا مهلت تعيين شده اجرا و تكميل نشد، وظيفه دارند مبلغ معينى را بپردازند يا قبل از اتمام، پروژه را واگذار كنند. براى اين‌كه به انجام شدن تعهد و وفاى به شرط بيش‌تر اطمينان شود، كارفرما از پيمان‌كاران ضمانت‌نامه و كفالت‌هاى مالى مطالبه مى‌كند. پيمان‌كاران نيز براى تهيه آن‌ها به بانك مراجعه مى‌كنند و از بانك مى‌خواهند مبلغ يادشده را تضمين كند. اگر بانك موافقت كند، ضمانت‌نامه‌اى را براى كافرما صادر مى‌كند و در آن متعهد مى‌شود اگر پيمان‌كاران به تعهدات خود عمل‌