اين آيه و اين روايت در اهميت حج و وجوب آن كافى است و روايات بسيارى در اين دو قسمت وارد شده كه اين مختصر، گنجايش ذكر آنها را ندارد و چون كه مستحبات حج بيش از آن است كه در اين رساله بيان شود، لذا به بيان مقدارى از آنها اكتفا كرده و بقيه را به كتب مفصله وا مى‌گذاريم كه بجا آوردن آنها به اميد ثواب اشكالى ندارد و نظر به اينكه اين مناسك براى فارسى زبانان مى‌باشد و تكليف آنها عمره و حج تمتع است اكتفا به بيان احكام آنها شد و قبل از شروع در مناسك كه مشتمل است بر دو باب و چند فصل و مسائلى چند، بعض مسائل و شرايط وجوب حجة الاسلام و بعض مسائل نيابت و وصيت به حج و چند مسأله ديگر بيان مى‌شود.

[1] م- حجة الاسلام كه حج واجب بر شخص مستطيع است، بيش از يك مرتبه در تمام عمر واجب نيست.

[2] م- وجوب حج، بر شخص مستطيع فورى‌[1] است يعنى واجب است در سال اول استطاعت بجا آورد و تأخير آن جايز نيست و در صورت تأخير، واجب است در سال بعد انجام دهد و همچنين....

[3] م- اگر درك حج، بعد از حصول استطاعت، متوقف بر مقدماتى مثل سفر و تهيه اسباب آن باشد، تحصيل آن واجب است، به طورى كه در همان سال به حج برسد و در صورتى كه شخص كوتاهى كند و به حج در آن سال نرسد، حج بر او مستقر مى‌شود كه بايد در هر صورت بعداً به حج برود هر چند استطاعت از بين برود.

[1]- به معناى حرمت تسويف يعنى بدون عذر به سال ديگر بياندازد.